Kunst van het leven

Ik ga het doen! Een workshop volgen bij kunstenaar Simon van der Weerd.
Even tijd voor mezelf en misschien wel tijd om mezelf iets te leren.
Om mezelf beter te leren kennen.

Een van collegaatjes heeft een sessie bij hem gedaan en kwam helemaal hieperdepieper terug met mooie verhalen en een mooi schilderij. ‘

Echt, iets voor jou, Chris, jij hebt vast nog onbekende talenten..’

Heb vandaag via Facebook contact met hem gezocht en ik moet zeggen dat dit meteen goed aanvoelde.

Heb net Mila een sms gestuurd, het eerste kunstwerk van mijn hand, is voor haar.

Made by Simon.

Stemmen

Op het nippertje het stemhokje binnen gerend. Nee, heb geen Stemfie (selfie) gemaakt.
Wel mijn stem laten gelden. Hannah en Ruben meegenomen, traditie, elke keer weer. Heerlijk om met de kids over het leven te praten. Hannah heeft me gezegd dat ze later ook de politiek in wil. Het zal me benieuwen. Ik zie in haar wel een nieuwe Femke Halsema. Maar of het goed toeven is in zo’n slangenkuil?

Ik kleurde mijn stemhokje rood en heel even dacht ik aan Mila.

Aan haar rode lippen, haar lachende mond.

Ik zou op jou stemmen, Mila.

she’s so beautiful

and I tell her everyday…

Althans in mijn hoofd. Ik zou het haar meer moeten zeggen.
Waarom is dat soms zo moeilijk, zeggen hoe je over iemand denkt, wat je voelt?

Ik stond gisteren in de winkel en zag een hele rij met olijven staan. Ik zou ze allemaal wel willen kopen, ze doen met denken aan haar.